რას ცვლის და არ ცვლის ვიზალიბერალიზაცია


Georgians-Celebrate-Association-Agreement-Reuters

ვეცდები, მოკლედ ჩამოვაყალიბო, რას ცვლის ვიზალიბერალიზაცია:

1. აღარ იქნება საჭირო ვიზის ასღებად საელჩოებში ჩაწერა, რიგში დგომა, და იმაზე ნერვიულობა, მოგცემს თუ არა კონსული ვიზას
2. აღარ იქნება საჭირო ვიზისთვის თანხის (დაახლ 100 ლარის) გადახდა
3. შეგიძლია აიღო ბილეთი, რომელიც ამჟამად ქუთაისიდან მაინც ძალიან ნორმალური ფასი (100-300 ლარი) ღირს და წახვიდე ევროპაში სანახავად, მეგობრის მოსანახულებლად, იქ მყოფ ნათესავთან სტუმრად, რომელიმე საინტერესო ტურისტული თუ ისტორიული ადგილის დასათვალიერებლად, ფეხბურთზე, რაგბზე, კონფერენციაზე, სემინარზე, ოპერაზე დასასწრებად, თუ – საყვარელ ადამიანთან ერთად. თანაც – როცა გადაწყვეტ და როცა ამის თანხა გექნება – თითქოს ბაკურიანში ან ბათუმში მიდიოდე…
4. სადიაგნოსტიკო და სამკურნალო მიზნით წასასვლელადაც აღარ არის საჭირო ვიზის მოცდა და ნერვიულობა… თუ რამე ობიექტური მიზეზის გამო გამოკვლევა გადაიდება, არ დაგჭირდება თავიდან ვიზის აღება…
5. შეგიძლია შენი თვალით ნახო ევროპა და გაიცნო ევროპელები. დაინახო შენით (და არა სხვისი მოყოლილი) – რა გვაქვს საერთო და განსხვავებული, შეამჩნიო ის, რასაც სხვა ვერ ამჩნევს, მიხვდე იმასაც – იქ რომ გესწავლა ან გეცხოვრა, რა გაგიჭრდებოდა და რა გაგიიოლდებოდა…
6. შეგიძლია დაამყარო საქმიანი კონტაქტები და მომავალში დაგეგმო უკვე ხანგრძლივვადიანი ვიზიტი – სათანადო ვიზით – უკვე სამუშაოს მოსაძებნადაც.

რას არ აუქმებს ვიზალიბერალიზაცია:
1) არ აუქმებს შენს პასუხისმგებლობას. პირიქით. ვალდებული ხარ, უვიზო ვიზიტის მაქსიმალურ ვადას – 90 დღეს (ყოველ 6 თვეზე გაქვს ეს ჯამური 90 დღე!) არ გადააჭარბო! თუ არ გინდა, რომ უვიზო მგზავრობის უფლება დაკარგო და სერიოზული ჯარიმა არ დაგეკისროს.
2) არ აუქმებს საჭირო დოკუმენტების აუცილებლობას – სამოგზაურო დაზღვევას, სასტუმროს ჯავშანს, ორმხრივ ბილეთს და საკმარის თანხას. თან ეს ყველაფერი თან უნდა გქონდეს, რომ ნებისმიერ საზღვარზე მესაზღვრის მოთხოვნის შემთხვევაში შეგეძლოს აჩვენო (თუ ნაღდი ფულის ნაცვლად საკრედიტო ბარათი გაქვს – საბანკო ამონაწერი).

თუ თქვენ ევროპაში სამუშაოს ეძებთ, უვიზო მიმისვლა ამაში ვერ დაგეხმარებათ – ასეთი მგზავორბის დროს თქვენ სამუშაოს მიღების უფლება არ გაქვთ.

თუ თქვენ არასდროს გდომებიათ ევროპის ნახვა და ზემოთჩამოთვლილი არცერთი მიზეზი არ გაქვთ, ან არ გაქვთ ბილეთის და სასტუმროს ხარჯის დასაფარი თანხა, მაშინ ვიზალიბერალიზაცია პრაქტიკულად არაფერს ცვლის, გარდა იმისა, რომ რაც მეტი ადამიანი წავა და ნახავს ევროპას, მით მეტი მიხვდება, რომ ევროპა არც სამოთხეა და არც ჯოჯოხეთი – ევროპა ის კარგი და სასარგებლო ადგილია, სადაც შეიძლება ისწავლო, და ისწავლო როგორ უნდა შრომა, როგორ შეიძლება ააწყო ბიზნესი და როგორ უნდა უფრთხილდებოდე არა მხოლოდ საკუთარი ოჯახის წევრებს, არამედ – ყველას და ყველაფერს, რაც ირგვლივ არის…

ევროპა არის თანაბარი შესაძლებლობების და დემოკრატიის სივრცე… რა თქმა უნდა, იქაც არაა ეს ყველაფერი 100%-ით დაცული და გარანტირებული, მაგრამ გაცილებით უკეთ, ვიდრე რუსეთში ან ჩვენთან…

მე მგონი, ევროპაში იმიტომ არ უნდა წავიდეთ, რომ დავრჩეთ. არამედ იმიტომ, რომ ვისწავლოთ, როგორ ვიცხოვროთ უკეთ, – არა სხვების ხარჯზე, არამედ ერთად შრომით და ერთიანი პასუხისმგებლობით, ვისწავლოთ, როგორ გავხადოთ საქართველო ევროპული დონის ქვეყანა, საკუთარი კულტურული იდენტობის შენარჩუნებით, და ევროპული სამოქალაქო და სამუშაო სტანდარტების დანერგვით.

#ვიზალიბერალიზაცია #ვიზიტიევროპაში #უვიზომოგაზურობა #visafree


წილობანა


rustavi2 wilebi

ვისაც საკუთარი შრომით ნაშოვნი მანეთიანის გამო ლამის ცეცხლში შევარდნილი გლეხის შვილი და მამამისის კმაყოფილი სიტყვები გახსოვთ – “აი, ახლა კი მჯერა, რომ ეგ შენი შრომით ნაშოვნიაო”, ალბათ, ყველა კარგად ხვდებით, რომ რუსთავი2-ის კეთილსინდისიერ მფლობელობაზე პრეტენზიის მქონე ყარამანიშვილებმა თავისი წინადადებით (51%-ის თანამშრომელებისათვის გადაცემის თანხმობაზე) დაადასტურეს, რომ რუსთავი2 არასდროს ყოფილა მათი, არაც არაფერი გადაუხდიათ შეძენისას, არც არაფერს ელიან (კარგს!) ამ ტელევიზიიდან და, და საერთოდ, “მათი განცხადებებებიც” მათი დაწერილი არაა!

მაგრამ რაც გუშინ პირდაპირ ტელეეთერში ვიხილეთ, ეს მართლაც ძნელად წარმოსადგენი იყო – რუსთავი2-ის ასობით თანამშრომლის თვალწინ კრებაზე ნიკა გვარამიამ გაანაწილა ამ 51%-ის მფლობელი მომავალი კომპანიის – “რუსთავი2ჩემია”-ს წილები. კომპანიის ბედნიერი ჟურნალისტები ამ პროცესში აქტიურ მონაწილეობას იღებდნენ, ხმაურით, შეძახილებით და კმაყოფილებით ასახელებდნენ კანდიდატებს და, როგორც წესი – ერთხმად, აძლევდნენ ხმას. საბოლოოდ 40 თანამშრომელი აირჩიეს, რომელთაც 2.5%-იანი წილები ექნებათ.

პროფესიონალი იურისტებისთვის დამითმია იმის განსჯა, რამდენად მისაღები იყო ეს პროცესი, როცა სასამართლოში მიმდინარე დავის ფონზე დაყადაღებულ ქონებას ახალი მოსურნეები გამოუჩნდნენ. ან რამდენად გამართლებულია მომავალ აქციონერთა კრების პირდაპირ ეთერში ტელევიზიით ჩვენება (თანაც, როგორც აღმოჩნდა, აქციონერთა ნაწილმა ამის შესახებ არაფერი იცოდა). ჩვეულებრივ, ასეთი რამ მხოლოდ მაშინ მგონია მისაღები, თუ ან ქონებაა ძალიან სიმბოლური, ან თუ ასეთ კრებას წინ უძღოდა სერიოზული შეხვედრები და წილებზე და წარმომადგენლებზე დეტალური მსჯელობა, რომ ჰაიჰარად მიღებული გადაწყვეტილება მერე არ გახდეს ეჭვებისა და ემოციების ჯახის საფუძველი… თუმცა, კიდევ ერთხელ ხაზს გავუსვამ, ამაზე მსჯელობა ჩემი ამოცანა არ არის.

მე უფრო ის მაინტერესებს, რა დგას ამ გადაწყვეტილებისა და საჯარო კრების უკან, რომელზეც უკვე ბევრი დაიწერა და გაცილებით მეტ განსჯას, სავარაუდოდ, მომავალში ვიხილავთ.

ყარამანიშვილებს და ნაცმოძრაობას რომ რუსთავი2-ის ჟურნალისტებისთვის გადაცემა სდომოდათ როდესმე, ამისთვის ძალიან ბევრი დრო ჰქონდათ (ნაცმოძრაობას – 12 წელი). ქველმოქმედება და სამართალი მათთვის აბსოლუტურად უცნობი ხილია. ჩემი აზრით, ეს ქველმოქმედება კი არა, მათი მორიგი “ხვრელმოქმედებაა”!

ახლა, შორიდან კი ჩანს ისე, რომ თითქოს თავისუფალი მედიის ისტორიაში მორიგი “უპრეცედენტო ამბავი” ხდება (უკვე, მინიმუმ ორგზის “გინესოსანია” რუსთავი2!), მაგრამ  ახლოდან ნახვისას ხშირად მირაჟი იფანტება და ვფიქრობ, ამ გადანაწილების ნამდვილი მიზნები შემდეგია:

1) რუსთავი2-ის ჟურნალისტებს გვარამიამ 2.5%-იანი წილების იმიტომ აუფრიალა, რომ ჟურნალისტების მისდამი ლოიალობა განამტკიცოს. (დარწმუნებული ვარ, რაღაც ეტაპზე ამ ახლადსაშობი სააქციო საზოგადოების წესდებაში მის მიერ დაფასებული იურისტების მიერ ისეთი მცირედშესამჩნევი მაგრამ ძლევამოსილი ფრაზა ჩაიწერება, რომელიც ისევე უგვირგვინო მეფედ აქცევს გვარამიას, როგორც აქამდე იყო, ლოიალობა და რწმენა კი ძალიან საჭირო იქნება მაშინ). ეს განსაკუთრებით ჭირდება იმის გათვალისწინებით, რომ ხალვაშისაგან განსხვავებით, დვალის და აქიმიძის მიმართ რუსთავი2-ის ჟურნალისტების ნდობა და დამოკიდებულება გაცილებით უკეთესია და, ალბათ, სწორედ დვალის და აქიმიძის შესაძლო გავლენის დასამსხვრევადაა მოფიქრებული ეს მაცდური წინადადება. მარქსის შემდეგ ხომ ცნობილია, რომ კაპიტალი სულ სხვანაირად ცვლის ადამიანის ფსიქოლოგიას… თუ ადრე გარანტირებული და მაღალხელფასიანი სამუშაო იყო მათი ოცნების მწვერვალი, აწი (ამ ორმოცს მანც) სხვა რამეც დაესიზმრებათ…

2) საზოგადოებაში შექმნას ილუზია, რომ სწორედ რუსთავი2 არის არა მარტო თავისუფალი მედიის სიმბოლო, არამედ უკვე – თავისუფალი ბიზნესის სამართლიანი მართვის პიონერიც. და, არ არის გამორიცხული, ამ “მაგალითით” სხვა დიდ ბიზნეს-კორპორაციებშიც სცადოს თანამშრომელთა “აღფრთოვანება”. ეს ცდება რუსთავი2-ის საქმეს და სააკაშვილისეული რევოლუციური აღტყინების ზვავის გამოწვევის მცდელობას ჰგავს.

3) კიდევ უფრო განამტკიცოს არასამთავრობო სექტორის, მედიაექსპერტების, აკადემიური წრეების თანადგომა რუსთავი2-ის საქმის სტრასბურგის სასამართლოს მიერ არსებითი განხილვის წინ, გააძლიეროს რა თეზა, რომ საზოგადოებისთვის მედიის თავისუფლება გაცილებით მნიშვნელოვანია, ვიდრე – საკუთრების უფლება.

4) რამდენადაც რუსთავი2-ის ქონება დაყადაღებულია, რა თქმა უნდა, ვერავითარი ცვლილება რეესტრში ამჟამად ვერ შევა, რაც არ უნდა დარეგისტრირდეს და როგორი თანხმობაც არ უნდა ჰქონდეთ ახალმოწილეებს ყარამანიშვილებისგან. სამაგიეროდ, ამ პროცესში (ამჟამად მიმდინარე სასამართლო პროცესს არ ვგულისხმობ) ხალვაშის მოწინააღმდეგედ დღეიდან იქნებიან არა ვირტუალურ-ინერტული ყარამანიშვილები, რომელთაც გვარამია დასანახად ვერ იტანს, და სააკაშვილიც, ალბათ, აღარ ენდობა, არამედ – უეცრად ბედისკალთადაბერტყილი 40 ჟურნალისტი (და მათ უკანმდგომი სხვა თანამშრომლებიც, მათი ოჯახებიც), ასევე – ოპოზიციური პარტიები და საზოგადოების ის ნაწილი, რომელიც რუსთავ2-ის ოპოზიციურობას ნამდვილად საზოგადოებრივ სარგებლად მიიჩნევს (დაამატებ, რომ ოპოზიციურობას მეც ძალიან სასარგებლოდ მივიჩნევ!) და აქამდე თუ სააკაშვილის და გვარამიას ფაქტორი, ცოტა აეჭვებდათ, ახლა მყისიერად დაიჯერებენ, რომ რუსთავი2 უკვე ჭეშმარიტად დამოუკიდებელ და არაპარტიულ (!) ტელევიზიად იქცა – ასე რომ, ახლო მომავალში საპროტესტო აქციებზე ხალხთა რაოდენობა და გამომსვლელთა ჟინი, სავარაუდოდ, მოიმატებს.

დაველოდოთ მოვლენების განვითარებას.
ეს სცენარი ნამდვილად არაორდინალურია, და ვნახოთ, როგორ განვითარდება იგი. აშკარაა, რომ ასეთ გამბედავი სცენარები და “მსხვერპლშეწირვები” რამდენადაც ეფექტურია, იმდენადვე – საკმაოდ რისკიანიც, ყველა ტალი ვერ იქნება. მე სპეციალურად არ შევჩერდები რისკების ანალიზზე – თავად იფიქრონ.  თანაც არ მინდა რუსთავი2-ის ჟურნალისტებმა შურიან მტრად ჩამთვალონ და თქვან – დაგვაძახაო!.. თუმცა, ჩვენ ვიცით, რომ სააკაშვილიც და გვარამიაც რისკიანი მოთამაშეებია და თან ისიც გასათვალისწინებელია, რომ უკანდასახევი (სააკაშვილს მაინც) უკვე აღარაფერი აქვთ!

P.S. ჰო, მართლა, თუ ეს პროცესი წარმატებული იქნება, თანამშრომლებზე გაცილებით მეტად მოგებული, ნიკა გვარამია რომ იქნება, ეჭვი არ შეგეპაროთ! ხოლო, თუ ეს პროცესი კრახით დამთავრდა, გვარამია ნამდვილად 2020 წლამდე დატოვებს თავის პოსტს და დიდი შანსია, რომ საიდუმლო კონტრაქტით გარანტირებული ის 5 მილიონი დოლარი მიიღოს! ჰოდა, მაშინაც არ იქნება წაგებული, გამოდის! – როგორც პუშკინი იტყოდა – “Ай да Пушкин!”

რაც შეეხება რუსთავი2-ის ჟურნალისტებს, წარმატებებს ვუსურვებ! იმედია, იმის იმედზე არ დარჩებიან, რომ სააკაშვილი, გვარამია, ბურჯალიანი, უგულავა და სხვა ასეთი ფანტასტიურად “სამართლიანი” და “ქველმოქმედი” ადამიანები ყოველთვის მათზე ზრუნავენ და მათი ბედნიერებისათვის იღწვიან… და მინდა მხოლოდ ეს ვურჩიო, – რადგან ტელეკომპანიის თანამფლობელობის პრეტენზია გაქვთ, მეტი ჩართულობა და იურიდიული განსწავლულობა ნამდვილად არ გაწყენთ!

#რუსთავი2 #რუსთავი2ჩემია


ქართული აურზაური და რუსული პროპაგანდა ავსტრიის მინისტრის განცხადების გამო


%e1%83%a1%e1%83%94%e1%83%91%e1%83%90%e1%83%a1%e1%83%a2%e1%83%98%e1%83%90%e1%83%9c-%e1%83%99%e1%83%a3%e1%83%a0%e1%83%aa%e1%83%982016 წ. ივნისში ავსტრიის საგარეო საქმეთა მინისტრმა სებასტიან კურცმა განაცხადა, რომ ავსტრიაში და ევროკავშირის სხვა ქვეყნებში ლტოლვილთა ნაკადის შესაცირებლად საჭიროა მათი დროებითი განთავსების ბანაკები შეიქმნას ევროკავშირისაკენ მათი მიგრაციის გზებზე – კერძოდ, ბერძნულ (!) კუნძულებზეო. აი, მისი გამონათქვამები ბრიტანული “ტელეგრაფის” სტატიაში
 
6 დღის წინ სებასტიან კურცმა ანალოგიურ თემაზე ისაუბრა თავის გერმანელ კოლეგასთან, სიგმარ გაბრიელთან ერთად და ახლა უკვე ჩრდილოეთ აფრიკაში – ტუნისსა და ლიბიაში – გამოთქვა ლტოლვილთა ბანაკების შექმნის სურვილი, იმ ხელშეკრულების მსგავსად, რაც ევროკავშირმა თურქეთთან გააფორმა, რომელიც ავალდებულებს თურქულ მხარეს, ფულადი ინვესტიციების სანაცვლოდ, თავის ტერიტორიაზე მოხვედრილი ლტოლვილები არ გაუშვას ევროკავშირთან საზღვარზე, არამედ განათავსოს აღნიშნულ ბანაკებში. აღსანიშნავია, რომ გერმანელი კოლეგა არ დაეთანხმა ავსტრიელი მინისტრის მოსაზრებას. აი ამ საკითხზე “ალ-ჯაზირას” სტატია:
 
და ახლა გუშინ, უკვე გერმანულ “ბილდში”, იბეჭდება ახალი ინტერვიუ ავსტრიელ მინისტრთან, რომელიც უკვე საქართველოსაც ახსენებს. მე თავიდან ვერ ვნახე ეს ინტერვიუ ინტერნეტში, მაგრამ ის ნამდვილად არსებობს – http://www.bild.de/politik/ausland/jens-spahn/hier-streiten-zwei-konservative-ueber-den-rechten-weg-50701468.bild.html
 
შევეცადე, გუგლის მეშვეობით გერმანულიდან ინგლისურად მეთარგმნა სტატიის ჩვენთვის საინტერესო აბზაცი: –
KURZ: We need refugee centers outside the EU, which are operated together with the UNCHR. Where exactly these are, is not so crucial. It is important that they provide protection and that people who are illegally on their way to Europe are brought back there. Such facilities could be located in countries such as Egypt, Georgia or a country in the West Balkans.
 
აშკარაა, რომ ავსტრიის საგარეო საქმეთა მინისტრი გადაჭრით არ ამბობს, რომ ასეთი ცენტრები საქართველოში უნდა განთავსდეს. მისი მთავარი იდეა არის, რომ ასეთი ბანაკები უნდა შეიქმნას იმ გზებზე, საიდანაც ლტოლვილთა დიდი ნაკადი მიემართება ევროკავშირისაკენ. უცნაურია, რაში გაახსენდა საქართველო! თუმცა, თეორიულად, მის მერე, რაც საქართველოს პასპორტით ევროკავშირში უვიზო მიმოსვლა დაიწყება, არაა გამორიცხული, რომ ლტოლვილთა გარკვეული რაოდენობა შეეცადოს საქართველოს გამოყენებას სატრანზიტო ქვეყნად, აქ ქართული პასპორტის მოპოვებას (მაგალითად, საქართველოს მოქალაქეობის მირებას ქორწინების გზით) და შემდგომ ევროკავშირისაკენ გამგზავრებას. ალბათ, უნდა დავაწყნაროთ ბატონი კურცი, რომ ამის პოტენციური საფრთხე შეიძლება იყოს, მაგრამ არა ისეთი, რომ ათასობით და ათეულ ათასობით ლტოლვილმა სწორედ საქართველო აირჩიოს ტრანზიტულ მიმართულებად (არა მგონია ამდენი ინტერნაციონალური ქორწილი გადავიხადოთ მოკლე დროში 🙂 ). და ამდენად, არავითარი საფუძველი საქართველოს ტერიტორიაზე ლტოლვილთან დროებითი განთავსების ბანაკების შესაქმნელად არ არის!
 
სამწუხაროდ, სანამ ჩვენი საზოგადოება ახალ, მოულოდნელ საფრთხეზე უკვე დუღს და გადადუღს, ხოლო საგარეო საქმეთა სამინისტროს განცხადება თუ განმარტება იგვიანებს, რუსები მკვირცხლად (12 საათში!) იტაცებენ თემას! ფაქტიურად, ამ თემაზე “ბილდის” ინტერვიუს მოძებნა იმიტომაც გამიჭირდა, რომ ინტერნეტი უკვე გადავსებულია ამ ინფორმაციის რუსული გადამღერებებით – RT RT (Russia Today), Sputnik, და RiaNovosti ყველა მხარეს გაჰყვირიან, ევროკავშირმა საქართველოს იმიტომ მისცა ვიზალიბერალიზაცია, რომ ახლა საქართველო თითქოსდა ვალდებულია, სირიელი ლტოლვილების ბანაკები გახსნასო! D:D::D
 
და უკვე ამ პროპგანდისტული არტმომზადებიდან რამდენიმე საათში რუსეთის ხელისუფლების ოფიციალური წარმომადგენელი, რუსეთის ფედერაციის საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილე თავდაცვისა და უსაფრთხოების საკითხებში ფრანც კლინცევიჩი აცხადებს, რომ რუსეთი ამას – საქართველოს ტერიტორიაზე ლტოლვილების ბანაკების განთავსებას – არ დაუშვებს!
 
ანუ, ხომ გესმით, როგორ მშვენივრად ატრიალებს რუსული პროპაგანდა აბსოლუტურად არარეალურ საფრთხეს (თუმცა ავსტრიელი მინისტრის ინტერვიუ ნამდვილად საჭიროებს სათანადო კომუნკაციას საქართველოს საგარეო სამინისტროდან და სათანადო განმარტებასაც!) – რომ თუ ავსტრიელები ჩაგრავენ ქართველებს, რუსეთი ამას არ დაუშვებს!
 
მინდა ბოლოს კიდევ ერთხელ დავამატო ის, რაც ყველამ უნდა იცოდეს, მაგრამ ბევრს “ავიწყდება”:
 
1) საქართველოს თავად ჰყავს (სწორედ რუსეთის “წყალობით”!) ასეულ ათასობით ლტოლვილი, რომელთა საცხოვრებელი და სხვა საჭიროებათა ფინანსური და ინფრასტრუქტურული დაკმაყოფილება ჩვენი ქვეყნისათვის უმძიმესი პრობლემაა უკვე ათეული წლებია, რომ არაფერი ვთქვათ ამ ადამიანების მორალურ და ფსიქოლოგიურ ტვირთზე. და ამ დროს, რაღაც სხვა ბანაკებზე ზრუნვა ნამდვილად არ შედის საქართველოს ხელისუფლების ამოცანებში. თუმცა, ლტოვილთა პოტენციური ნაკადების საფრთხის და რისკების გათვლა და პრევენცია ნამდვილად საჭიროა.
 
და 2) ბატონმა კლინცევიჩმა და სხვა რუსმა მაღალჩინოსნებმა უნდა გაიაზრონ საკუთარი “წვლილი” იმაში, რაც სირიელი ლტოლვილების კრიზისის შექმნაში მიუძღვით და თუ საქართველოს დახმარება უნდათ, იქნებ სირიაში მშვიდობიანი მოწესრიგების და სტაბილიზაციის ამოცანაზე იფიქრონ. ამაში, საქართველოს მთავრობაც, ისევე როგორც, ალბათ, ავსტრიის მთავრობაც, ძირეულად დაინტერესებულია და არაა გამორიცხული, გარკვეულწილად საკუთარი წვლილიც შეიტანონ.
 
დაბოლოს, ჩემო ძვირფასო მეგობრებო, კარგად გახსოვდეთ, რომ ერთი ევროპელი მინისტრის განცხადება არ უნდა იყოს ჩვენში გადარეული დარაზმვისა და ეროვნულად დაგმობის საფუძველი. ნურც იმას ვიფიქრებთ, რომ ევროპელი მინისტრები ჩვენზე მეტს უნდა ფიქრობდნენ და საკუთარი სახელმწიფოს ინტერესებზე – ნაკლებად, ნურც იმას, რომ იქ ყველა უნაკლო და უბადლო პოლიტიკოსია. ჩვენ საკუთარ მთავრობას მოვუწოდოთ, რომ ქვეყნის ინტერესების სადარაჯოზე იყოს.
 
და გვახსოვდეს, ვის აქვს დაპყრობილი ჩვენი ტერიტორიები და ვინ არის როგორც ქართველი, ასევე სირიელი ლტოლვილების მამაპაპათა მიწიდან აყრის და ლტოლვილობის მიზეზი… ნუ, – ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი – მაინც…