Geographical surrealism and virtual sanctions
Posted: 2014/03/19 Filed under: განვრცობილი ფიქრები | Tags: Crimea, Putin, Russia, Sanctions, UKraine, Western countries %(count)s კომენტარიThere have been times, when each country had its own geographical map. Each of them – moreless different…
But then first Marco Polo and Colombo, and finally Google made maps reliable and universal. Thus, Italy has the same borders, whether you look at it in Rome or in Lima…
Russians, however, have terrific attraction to surreal when it comes to geography and maps. They want to have only those maps which satisfy their egos, regardless the reality.
The whole world recognizes Georgia in established borders, but Russians have recognized Abkhazia and South Ossetia as independent countries.
The world considers Gagauz and Transdestrian regions as parts of Moldova, but here comes Russian leadership and says these are either already independent states or must become such.
And now Crimea with 26,000 sq. km and over 2 million population according to Russian maps also became “independent”! One day it was recognized by Russia only, and next day merged to Motherland, smoothly and proudly. The extraction of this peninsula from Ukraine has been like minor surgery using well-proven efficient method – number of Russian speaking people which are equipped with the best ultimate weaponry – Russian passports!
So, Russians or Russian-speaking people are transformed by master of political surrealism – Mr. Putin into long-term distance-activated time bombs, which are first implanted in neighboring countries and then play modernized Trojan horses with devastating effects.
With tactics so well-proven there has been no need in modification so far. Using traps like setting up local conflicts, inducing opponents to fire first and then coming with angry face of savior and by saying: „who the hell harasses my beloved citizens and violates UN charter?“
Now there are no rapid remedies to deal with this eruption of post-imperial nostalgia.
West has its own share of responsibility, named Kosovo. With all justifications and bloodshed to be stopped, it was still first case of external and forceful dissection of European country against its will and of post-war realities. Ukrainian politicians also have their share of responsibility – first observing President/Nuevo-riche Yanukovich’s wrongdoings too long, but then deciding to remove him overnight – with good cause, but with questionable procedures! Keeping Yanukovich formally at position for few months would keep Russians unable to play so easy this scenario, as they have done it now. An intention to cancel special status of Russian language was another very grave mistake of Ukrainian Rada, again playing well for Russian claims of new government’s non-tolerance…
Now regarding sanctions:
Russian invasion in Georgia in 2008 has proved – it is extremely inefficient and dangerous to use half-sanctions against Russians. They just will become more determined. Sanctions can be not a bad weaponry even against tanks and jets, but only in case, if they are timely, strong, efficient and coherent/coordinated! Otherwise, It’s better not to mention the word “sanctions” at all, rather than using it only verbally and virtually… It will be the worst thing one can imagine – to talk about united position to punish, but then to show deviated positions, like “let’s impose sanctions, but make them nice!”
Here is something which would probably sound familiar and irritant same time to Western politicians:
“First they took Abkhazia and South Ossetia, and I did not speak out — Because I was not Georgian.
Then they took Crimea, and I did not speak out — Because I was not Ukrainian.
Then they took Transdnestria, and I did not speak out — Because I was not Moldovan….
Then they took … and I did not speak out — Because I was not …
Then they took … and I did not speak out — Because I was not …
Then they came to us – and there was no one left to speak for us…”
(Surrealist Map of the World, 1929.
From a special issue of Variétés, a Brussels-based magazine, entitled Le Surréalisme en 1929.)
ვალდებულების სიმძიმე – ყირიმული გაკვეთილები
Posted: 2014/03/07 Filed under: განვრცობილი ფიქრები | Tags: აშშ, იანუკოვიჩი, პუტინი, რუსეთის იმპერია, ყირიმის კრიზისი, ყირიმის პარლამენტი დატოვე კომენტარი
„ვალდებული ხარ იზრუნო იმაზე, ვინც მოიშინაურე“ (ა. სენტ-ეგზიუპერი, „პატარა უფლისწული“)
ძალიან სწრაფად ვითარდება მოვლენები უკრაინაში და გასაგებია, რომ ეს პუტინის მიერ ხდება დაჩქარება – რუსეთი ხომ ყველაზე დიდხანს ემზადებოდა ამ შესაძლო სცენარებისათვის, ყველაზე ნაკლებ სჭირდება პოზიციების ვინმესთან შეჯერება (საერთოდ არავისთან, რადგან არავინ – ჩინეთი და ყაზახეთიც კი – რეალურად მხარს არ დაუჭერენ!), და ყველაზე მეტად წააგებს, თუ გაურკვევლობა დიდხანს გაგრძელდება – ყოველდღე ძალიან ძვირი უჯდებათ ვარდნისკენ წასული რუბლის და საფონდო ინდექსების შენარჩუნება!
მაგრამ ეს ობიექტური ფაქტორებია!
არის სუბიექტური ფაქტორიც, რომელიც პუტინისთვის არანაკლებ მნიშვნელოვანია!
პუტინს მუდმივად სურს განამტკიცოს თავისი უძლეველობის მითი! 2008 წლის შემდეგ მას აღარ აქვს იმის ილუზია, რომ მსოფლიოს თავის დემოკრატობას (სუვერენულს, ტანდემურს, ევრაზიულს თუ ჯანდაბურს) დააჯერებს. უკეთეს შემთხვევაში, იცის, რომ მას მხოლოდ რაკეტების და ენერგომატარებლების გამო აიტანენ. ასე რომ, რაც უფრო მეტად დააშინებს იგი მსოფლიოს, მით უკეთესი მისთვის. აი, ქვეყნის შიგნით კი მისი რეიტინგი მისი დემოკრატობის უკუპროპორციულია. ამიტომაც, რაც უფრო მეტი იქნება დასავლეთის თუნდაც ზიზღნარევი ძრწოლა პუტინის მიმართ, მით უფრო მაღალი იქნება მისი რეიტინგი რუსეთის იმპერიაში (დავივიწყოთ, რომ რუსეთს უახლოეს დეკადაში მაინც დემოკრატიული განვითარება უწერია, ან რომ იმპერიულ სტატუსზე რომელიმე რუსი მმართველი, ნავალნი იქნება თუ კასიანოვი – გადაჭრით უარს იტყვის…)
ხოლო პუტინის ამ შიშისმომგვრელ იმიჯს საშინელი დარტყმა მიადგა 3 მარტს! არა მარტო იმით, რომ რუსეთის ეკონომიკამ ერთ დღეში 72 მილიარდი დოლარი იზარალა, არამედ იმიტომ, რომ იმ დღეს რუსეთს ულტიმატუმი გამოუცხადეს! სულაც რომ 700 მილიარდი ყოფილიყო პუტინის ზარალი იმ დღეს, მისი სტრატოსფერული ცნობიერება და ჰიპერეგო ვერაფრით აიტანდა ამ ფაქტს, რომ მას ობამამ (რეიგანი რომ ყოფილიყო, კიდევ ჰო!) ულტიმატურად მოსთხოვა ყირიმიდან ჯარების გაყვანა. ამიტომ მან ის გააკეთა, რასაც ნებისმიერი ადამიანი, ვინც პუტინის ფსიქოლოგიას იცნობს, ადვილად იწინასწარმეტყველებდა – მარტის ბოლოს ყირიმის დამოუკიდებლობაზე დანიშნული რეფერენდუმი გაცილებით ადრე – 16 მარტისთვის გადმოიტანა, ხოლო ვინმეს ეჭვი რომ არ შეჰპარვოდა იმაში, ეს რეფერენდუმი რა შედეგს მოიტანს, ყირიმის პარლამენტმა უკვე დღეს ხმათა 100%-ით სთხოვა რუსეთს ყირიმის შემადგენლობაში რუსეთის შეყვანა!
გასაგებია, რომ მთელი დასავლური სამყარო გაოგნებულია! ისინი გამოდიან და ამბობენ, რომ ეს არალეგიტიმური გადაწყვეტილებაა, რომ უკრაინის კონსტიტუციით ასეთი გადაწყვეტილების რეფერენდუმი მარტო ყირიმში კი არა, მთელ ქვეყანაში უნდა ტარდებოდეს, რომ დაუშვებელია სხვის ტერიტორიაზე საკუთარი ჯარების შეყვანა, ახალი მთავრობის კომპლექტაცია, უკრაინის ჯარების ბლოკირება, უკრაინის მთავრობის სრული იგნორირება, ათასნაირი ტყუილების შეთხზვა უკრაინაში რუსების დევნის შესახებ და 45 მილიონიანი ქვეყნისათვის 26,000 კვ. კმ ტერიტორიის და 2 მილიონი მოსახლეობის „შეწერა“… რომ საზღვრების ურყევობა და სუვერენიტეტი, როცა საქმე დემოკრატიულად არჩეულ ქვეყანას ეხება, განუხრელად უნდა იყოს დაცული…
ეს ყველაფერი სწორია, მაგრამ…
ა) ყირიმი უკრაინას ხრუშჩოვმა აჩუქა და მანამდე იგი რუსეთის ტერიტორია იყო, ხოლო მანამდე – თურქეთის…
ბ) თუ ლაპარაკია უკრაინის კონსტიტუციის დარღვევაზე, მაშინ ისიც უნდა ითქვას, რომ იანუკოვიჩის გადაყენების და ამჟამად მოქმედის მთავრობის ლეგიტიმურობის შესახებ კითხვები არსებობს.
გ) ყველაფერი სწორი იქნებოდა, როცა საქმე საზღვრების ურყევობას და ქვეყნის სუვერენიტეტს ეხება, რომ არა კოსოვოს პრეცედენტი. გასაგებია, რომ მილოშევიჩის მთავრობას დემოკრატიულს ვერაფრით დაარქმევდი, მაგრამ კოსოვო ხომ მაშინ აღიარეს, როცა მილოშევიჩი აღარ იყო, ხოლო სერბეთის მთავრობა – ძალიანაც დემოკრატიული?!
დ) დაბოლოს, ვლადიმერ პუტინისთვის დასავლეთის ყველა არგუმენტი ძალიან უსუსურია, რადგან ეს არგუმენტები არსებობდა 2008 წლის აგვისტოშიც და მიუხედავად ამისა, მან საქართველოში სრულმასშტაბიანი ანექსია განახორციელა და ქვეყნის ორი რეგიონის დამოუკიდებლობა ცნო, ხოლო დე-ფაქტო – მიიერთა! და ეს ყველაფერი, დროებით და მცირე პრობლემებს თუ არ მივაქცევთ ყურადღებას, გაუვიდა! ჰოდა, პუტინის გაგებით, რაც ერთხელ გაუვიდა, ის მეორედაც უნდა გაუვიდეს!
საინტერესო ისაა, რომ თავიდან ალბათ უკრაინისგან ყირიმის დამოუკიდებლობის ვარიანტიც განიხილებოდა, ზუსტად ისევე როგორც აფხაზეთისა, ყოველგვარი რუსეთთან მიერთების გარეშე, რაც „უხერხულობას“ ნამდვილად უქმნის რუსებს. მაგრამ გამომდინარე იქედან, რომ აფხაზეთისაგან განსხვავებით, რუსეთს ყირიმთან სახმელეთო საზღვარი არ აქვს, ხოლო მედვედევი როდის ააშენებს ქერჩის სრუტეზე ხიდს – უცნობია, ამიტომ პუტინმა ეს ნიღაბიც ჩამოიხსნა და ყირიმის გადაყლაპვის სურვილი ღიად გამოაცხადებინა ყირიმის პარლამენტს…
მოკლედ, ბიჭი ვარ და მოვდივარო!.. ეს იყო ულტიმატუმზე პუტინის თავხედური პასუხი…
ვნახოთ, რას უპასუხებს შეშფოთებული დასავლეთი… ფაქტია, რომ დეესკალაცია აღარ გამოვა – როცა ვინმე კედელთან მიგიმწყვდევს, მერე მობოდიშებას უკვე დეესკალაცია აღარ ჰქვია.
გამოსავალი?
კრიზისის პირველივე დღიდან ვამბობდი, რომ უკრაინული ოპოზიციის მხრიდან იანუკოვიჩის გადაყენება არჩევნებამდე იქნებოდა ძალიან მძიმე შეცდომა. არც შევცდარვარ. სხვათა შორის მისი კიევიდან გაქცევის შემდეგაც, ალბათ, ჯერ კიდევ არ იყო გვიან მისთვის გარკვეული გარანტიების მიცემა და იმის მიღწევა, რომ ლეგიტიმურად წასულიყო. მაგრამ ეტყობა, რევოლუციურმა მართლაც არნახულმა წარმატებამ და თავდავიწყებამ, სევე, როგორც საოცარმა სისხლიანმა ტრაგედიამ, რომელსაც იანუკოვიჩს მართლაც ვერაფრით ჩამოაწერ, არ მისცათ ამის საშუალება…
ასევე ყველასთვის გასაგები იყო, რომ პუტინი ან მიიღებდა მთელ უკრაინას ფეშქეშად, ან – ყირიმის დათრევას მაინც შეეცდებოდა, თუ დარწმუნდებოდა, რომ მთელი უკრაინის დაიღლიავება არ გამოუვიდა…
ძალიან დიდი შეცდომა იყო იანუკოვიჩის გაქცევისთანავე ევრომაიდნის მიერ ხელისუფლების ისე ფორმირება, რომ აღმოსავლეთ უკრაინასთან არავითარი კონსულტაციები არ ჩაატარეს, ხოლო კიდევ უფრო მიუტევებელი – რადას ნაჩქარევი გადაწყვეტილება რუსული ენის სტატუსის გაუქმებაზე. მართალია, მერე პრეზიდენტის მოვალეობის შემსრულებელმა ტურჩინოვმა ამ გადაწყვეტილებას ხელი არ მოაწერა და რუსული ენის სტატუსი ისევ იგივე დარჩა, მაგრამ სიტყვა ჩიტზე უსწრაფესად გაფრინდა და რუსეთს და აღმოსავლეთ უკრაინის რუსულენოვან მოსახლეობას მეტი არ უნდოდათ…
უკრაინის ახალმა ხელისუფლებამ უნდა გაიაზროს, რომ როგორც პუტინმა ვერ მიიღო მთელი უკრაინა, ასევე ნაკლები შანსია იმის (ამჟამად მაინც), რომ პროდასავლურმა, მაგრამ აღმოსავლეთ რეგიონების მიერ არალეგიტიმურად მიჩნეულმა ხელისუფლებამ მოახერხოს მთელი უკრაინის ევროკავშირისკენ და ნატოსაკენ წაყვანა (არც ეს ნატოში შესვლის დაკანონება იყო ახალი ხელისუფლების მხრიდან დიდი სიბრძნე, აჯობებდა, ეს საკითხი რეფერენდუმზე გამოეტანათ)…
მოკლედ არჩევანი ასეთია –
ა) ან უკრაინის ახალი ხელისუფლება უბრუნდება 21 თებერვლის ავადსახსენებელ შეთანხმებას (რაც იანუკოვიჩის პრეზიდენტად დაბრუნებას ნიშნავს და ახლა უკვე მეც გამორიცხული მგონია!);
ბ) ან უკრაინის ახალი ხელისუფლება აცხადებს, რომ თანახმაა უარი თქვას ევროკავშირთან ასოცირების შეთანხმებაზე დაუყონებლივ ხელმოწერაზე და ნატოში მისაწრაფებაზეც და ორივე ამ საკითხს რეფერენდუმზე გაიტანს, იმ პირობით, თუ რუსეთი უარს იტყვის ყირიმის პარლამენტის თხოვნის შესრულებაზე, მოხსნის ყველანაირ ბლოკადას და გაიყვანს ყირიმიდან ყველა იმ საჯარისო ფორმირებას, რომელიც იქ 1 თვის წინ არ იყო;
გ) ან უკრაინის ხელისუფლება ღიად და არაორაზროვნად მიმართავს ევროკავშირს და ნატოს, მიიღოს იგი თავის რიგებში ყირიმის გარეშე და ამით ფაქტიურად აღიარებს, რომ დე-ფაქტო ყირიმი უკვე დაკარგულია.
ხოლო აშშ, ევროკავშირსიდა ნატო, თუ სურთ, რომ მათ მიერ მიერ შარაგზის ყაჩაღისათვის გამოცხადებული ულტიმატუმი უსუსურ ბლეფად არ ჩაითვალოს, ვალდებულნი არიან:
ა) საქმით დაამტკიცონ ყბადაღებული სიტყვები იმაზე, რომ უკრაინას დაიცავენ! კერძოდ, – გაამკაცრონ სანქციები, არა მარტო უკრაინის ყოფილი ხელისუფლების, არამედ რუსეთის ამჟამინდელი ხელისუფლების მიმართაც.
ბ) თუ საჭირო გახდება, მოახდინონ სამხედრო ძალის დემონსტრირებაც საზღვაო ხომალდების სახით;
გ) ღიად განაცხადონ, რომ, გამომდინარე არსებული ექსტრემალური მდგომარეობიდან, რუსეთის მიერ ყირიმიდან ჯარების არგაყვანის შემთხვევაში და თუკი რუსეთის დუმა დაამტკიცებს ყირიმის რუსეთისათვის მიერთებას, როგორც ევროკავშირის, ასევე ნატოს სტრუქტურები დაიწყებენ უკრაინის, საქართველოს და მოლდოვის ინტეგრაციის დაჩქარებულ პროცესს, თუ ასეთი ტიპის თხოვნა გამოხატული იქნება შესაბამისი მთავრობების მიერ.
… ხოლო თუ ხვდებიან, რომ ეს მათ შესაძლებლობებს აღემატება, მაშინ აჯობებს, დროულად აღიარონ ეს, რადგან როგორც დანტემ ჯოჯოხეთში აღმოაჩინა, უმძიმესი ცოდვაა დაპირება და მინდობილის მოტყუება…
=====
Tu deviens responsable pour toujours de ce que tu as apprivoisé.
„- ადამიანებმა დაივიწყეს ეს ჭეშმარიტება, – თქვა მელიამ, – მაგრამ შენ არ უნდა დაივიწყო იგი.
შენ ვალდებული ხარ იზრუნო იმაზე, ვინც მოიშინაურე. ვალდებული ხარ იზრუნო შენს ვარდზე…
მძიმე ფიქრები
Posted: 2014/03/05 Filed under: განვრცობილი ფიქრები | Tags: იანუკოვიჩი, მაიდანი, მემარჯვენე სექტორი, პუტინი, რუსეთი, სნაიპერები, ფსბ დატოვე კომენტარივინ იყვნენ ის დღემდე მოუხელთებელი სნაიპერები, რომლებმაც კიევში პროტესტანტები და პოლიციელები დახოცეს?
ბოლო დღეებში ინტერნეტში სულ უფრო ხშირად ვრცელდება ვერსიები, ვიდეოკლიპები და ანალიზები, რომელშიც ისმის ასეთი კითხვა – ნამდვილად იანუკოვიჩის მომხრეებმა დახოცეს კი მაიდანზე ათობით პროტესტანტი?
დღეს კი გავრცელდა ესტონეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის ურმას პაეტის სატელეფონო საუბრის ჩანაწერი ქეთრინ ეშტონთან (http://www.youtube.com/watch?v=ZEgJ0oo3OA8), სადაც მინისტრი უყვება ევროკომისარს კიევში ვიზიტის შესახებ და უზიარებს მაიდნის სამედიცინო სამსახურის უფროსის – ოლგა ბოგომოლეცის – ეჭვებს იმის შესახებ, რომ როგორც პროტესტანტები, ასევე პოლიციელები მოკლულნი არიან ზუსტად ერთი და იგივე ტაქტიკით და ტყვიების ანალიზიც საეჭვოს ხდის იმას, რომ ისინი შეიძლება ერთიდაიმავე სნაიპერთა ჯგუფის მსხვერპლნი იყონ!
მოდით, ასე დავსვათ კითხვა (რასაც თავად ესტონეთის მინისტრიც კითხულობს დღევანდელ პრეს-კონფერენციაზე – http://rus.postimees.ee/2718414/press-konferencija-urmasa-pajeta-v-svjazi-s-ego-razgovorom-s-kjetrin-jeshton-tekstovaja-transljacija) – თუ ეს სატელეფონო საუბარი მაშინვე – 26 თებერვალს მოისმინეს, რატომ გაჩნდა ჩანაწერი ქსელში სწორედ ახლა და არა ერთი კვირის წინ? დიდი შანსია, რომ მაშინ მას, ვინც ეს საუბარი ჩაწერა, არ ეგონა, რომ მისი ასე მალე გამოყენება დაჭირდებოდა. ახლა კი მოვლენები ისე ვითარდება, რომ მომსმენმა მხარემ თავისი პირვანდელი პოზიცია – “მოდი, ეს „ბომბი“ სამომავლოდ შევინახოთ!” – შეცვალა.
თუ იმას გავითვალისწინებთ, რომელ მხარეს გადაიხარა პოლიტიკური უპირატესობა 26 თებერვლის შემდეგ, გასაგებია, რომ ჩამწერი მხარე რუსეთი ან მისი ერთგული იანუკოვიჩის სპეცსამსახურები იყო (იუთუბზე ატვირთულ ვიდეოს სწორედ ასე აწერია, რომ ჩაწერა იანუკოვიჩის სპეცსამსახურებმა განახორციელეს, თუმცა ეს სულაც არ ნიშნავს, რომ ეს სიმართლეა!), ამიტომ ახლა გავრცელებაც (როცა რუსეთმა ყველაზე სერიოზული მოკავშირე – იანუკოვიჩი დაკარგა) ლოგიკურად სწორედაც რომ რუსეთის ინტერესებში შედის.
ვერსია 1) – სნაიპერები რუსები (რუსი სპეცნაზელები) იყვნენ!
ახლა ეს ვიკითხოთ – შეეძლო თუ არა რუსეთის მხარეს დაექირავებინა სნაიპერები, რომლებიც ორივე მხარეს დახოცავდნენ ხალხს? თუ დავუშვებთ, რომ სახურავებიდან სწორედაც რომ რუსეთის სპეცნაზის წევრები ისროდნენ, არაა გამორიცხული, რომ მათ სწორედ ასეთი დავალება ჰქონდათ, როგორც ის, რომ ისინი მას “წარმატებით ასრულებდნენ”, უფრო წარმატებით და უყოყმანოდ, ვიდრე ამას უკრაინელი სპეცნაზი იზამდა… რა უნდა ყოფილიყო ამ ქმედების მიზანი? – იმის მერე, რაც დაინახა, რომ იანუკოვიჩს ქვეყნის მართვის სადავეები ხელიდან გაექცა და რომ არც ძალის გამოყენებას აპირებდა, რუსეთს, სავარაუდოდ, აწყობდა ორივე მხრიდან სისხლის დაღვრა, რაც ან იანუკოვიჩს აიძულებდა ქვეყანაში სამხედრო მდგომარეობა გამოეცხადებინა, ან სრული ანარქიის პირობებში რუსეთს მისცემდა საბაბს ქვეყნის მშვიდობიანი მოსახლეობის დაცვის საბაბით ანექსია მოეხდინდა და წესრიგის დამმყარებლად მოვლენილიყო.
ვერსია 2) – სნაიპერები მემარჯვენე ნაციონალისტები იყვნენ!
რა თქმა უნდა, ვერ გამოვრიცხავ, რომ მაიდნის მხარეს პრინციპულად არ შეიძლებოდა ყოფილიყვნენ ძალები, რომლებიც ასეთ საშინელ გეგმას დასახავდნენ. ის ფაქტი, რომ მრავალ ვიდეოში ისინი საკმაოდ დამიზნებით ისვრიან მოწინააღმდეგის მხარეს, ნამდვილად ართულებს ასეთი იდეალისტურ შეხედულებას. რა უნდა ყოფილიყო ამ ქმედების მიზანი? – იანუკოვიჩის ხელისუფლების ჩამოგდება და ევოლუციურიდან რევოლუციურ სცენარზე გადასვლა, სადაც უფრო ზომიერი და პროდასავლელი ლიდერების ჩანაცვლებას მოახერხებდნენ.
ასე რომ, გამოძიებაა ჩასატარებელი. მიუკერძოებელი გამოძიება!
ვერსია 3) = ვერსია 1) + ვერსია 2)დაბოლოს, როდესაც ვისმენდი ამ მემარჯვენე სექტორის “მოლოდჩიკების” განცხადებებს – რომ უკრაინა უკრაინელებისთვის უნდა იყოს და რომ ყველა დანარჩენი უნდა წავიდეს თავის სამშობლოში, სულ იმას ვფიქრობდი, თუ ვისთვის იყო პოლიტიკურად ხელსაყრელი ოპოზიციის მხრიდან: ა)მოლოტოვის კოქტეილების გამოყენება, ბ)ხელისუფლების შენობებში შევარდნა, და გ) უკვე იანუკოვიჩის გაქცევის შემდეგაც კი ასეთი ქსენოფობიური განცხადებები ბი-ბი-სის ეთერში? პასუხი ლოგიკურად ერთია – რუსეთისთვის! რომელიც ამ ყველაფრის გამოყენებით საკმაო არგუმენტებს აგროვებს იმისათვის, რომ ამტკიცოს, მაიდნის მხრიდან ეს არ იყო მშვიდობიანი პროტესტი და მაიდნით მოსული ხელისუფალნი არ არიან(ნაწილობრივ მაინც) ევროპული დემოკრატიის განუხრელი მცველები!
ასე რომ მესამე ვარიანტი, რომელიც ორივე პირველს აერთიანებს ასეთია –
დიახ, ეს შეიძლებოდა ყოფილიყო რუსეთის დაგეგმილი!
დიახ, ეს შეიძლებოდა ყოფილიყო მემრაჯვენე ნაციონალისტების ნამოქმედარიც!
და
დიახ, მემარჯვენე ნაციონალისტები შეიძლება ყოფილიყვნენ რუსეთის ფსბ-ს იარაღი, ისე, რომ იქნებ თავად (მათმა უმრავლესობამ) არც იცოდა ეს! D:D:D
ის, რომ ეს ამბავი დღეს გასკდა, როცა ევროკავშირმა უკრაინისათვის 11-მილიარდიანი (ხოლო ცოტა ხნის შემდეგ 15-მილიარდიანი (!) დახმარების შესახებ განცხადება გააკეთა, იმას მაფიქრებინებს, რომ იუთუბზე პაეტის და ეშტონის საუბრის ჩანაწერი სწორედაც რომ რუსების ატვირთულია, რომელთაც დღეს ევროკავშირის ამ დახმარების მოსმენაზე „ჟიდკოსტმა გაუსხა!“ 🙂 არადა, თუ ნამდვილად სუფთები არიან და ასეთი სერიოზული კომპრომატი (თუ – კომპრომატული ეჭვი) ჰქონდათ, წესით მაშინვე უნდა განეთავსებინათ, ხომ?! და უშიშროების საბჭოს სხდომაზეც სულ ეს ჩანაწერი უნდა ეფრიალებინა ჩურკინს და არა – იანუკოვიჩის ძველი რიცხვით შეთხზული ლიპა წერილი… ასე რომ, ვფიქრობ, არც ისე სუფთადა ჰქონდათ (რუსებს) საქმე. მოკლედ, ჩემი აზრით ან #1 ვერსიაა სიმართლე, ან – #3!
სხვანაირად, სწორი ვერსია რომ #2 ყოფილიყო – სულ ცოტა 1 მარტს უნდა გაგვეგო ეს ამბავი!
რევოლუციის დროს იქ, სადაც არიან გმირები, მათ გვერდზე არიან ხოლმე პოლიტიკოსებიც, პროვოკატორებიც და ბანდიტებიც… გმირები უფრო ხშირად იღუპებიან (ბევრი მათგანი სწორედ მერე იქცევა გმირად!), დანარჩენები – უფრო ხშირად იმარჯვებენ…
სწორედ ამიტომ, ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ეს საკითხი იყოს ზედმიწევნით ობიექტურად გამოძიებული…
მიუნხენი-2? (მიმართვა 21-ე საუკუნის დემოკრატ მმართველებს)
Posted: 2014/03/04 Filed under: წერილები და მიმართვები | Tags: დასავლეთი, ობამა, პუტინი, რუსეთ-უკრაინის ომი, უკრაინა, ყირიმი %(count)s კომენტარი
ვფიქრობ, ამაღამ (04.03.2014) რუსული ჯარები ყირიმში სისხლიან კონფრონტაციაზე წავლენ!
მიუხედავად რუსების მიერ უკრაინელებისათვის დილის 5 საათამდე “დიდსულოვნად” მიცემული ულტიმატუმისა, მათ უკვე დაიწყეს სევასტოპოლში უკრაინის ფლოტის შტაბზე შეტევა! ნაცნობი პროვოკაციული მეთოდით – წინ გაუშვეს ბეისბოლის ბიტებით შეიარაღებული სამოქალაქო ფორმაში გადაცმული სპეცრაზმელები და სპორტსმენები – ტიტუშკები. თუ უკრაინელები თავდასაცავად იარაღს გამოიყენებენ, რუსები მათ ჩახოცავენ, თან წინასწარ გადაიღებენ, როგორ გაიხსნა “პირველი ცეცხლი” უკრაინელების შტაბიდან! D:D:D
პუტინის აჩქარების მიზეზი ორია –
1) მას არ სურს ეუთოს სადამკვირებლო მისიის შესაძლო ჩამოსვლის შემდეგ (ამაზე უარს კი ვერ იტყვის) აკეთოს ბნელი საქმეები. ტერიტორია მანამდე უნდა “მოასუფთავოს”…
მაგრამ უფრო მთავარი სხვა რამეა:
2) დღეს რუსულმა საფინანსო ბაზრებმა დაახლოებით 58 მილიარდი დოლარის ზარალი ნახეს!
პუტინის ამოცანაა, დაუყონებლივ დაარწმუნოს მსოფლიო და თავად რუსებიც, რომ თავად უმაგარესია, და რომ მსოფლიო მის წინაშე უსუსურია. თუ სასწრაფოდ ამის დემონსტრირებას მოახერხებს, რუსული საფონდო ინდექსები და რუბლი მალე ძველ ნიშნულებს დაუბრუნდება! პუტინის ხსნა ელვისებურ გამარჯვებაშია! თან ძალიან კარგად ხვდება, რომ რაც უფრო მეტად დაიცდის, უკრაინელებიც და დასავლეთიც უკეთ მოახერხებს გეგმების დასახვას და კოორდინაციას!
ყველაზე დიდი გამოწვევა ისაა, რომ, როგორც დღეს გამოჩნდა, განსხვავებით ამერიკისაგან, ევროპელი ლიდერების დახმარების მაქსიმუმი მხოლოდ სოჭში G8 შეხვედრაზე წასვლის შესახებ გულდამწყდარი უარი და უკრაინისათვის 600 მილიონი ევროს დახმარების გამოყოფაა! მხოლოდ კანადის და დიდი ბრიტანეთის მთავრობები წავიდნენ მოსკოვიდან ელჩის საკონსულტაციოდ გამოწვევაზე…
მართალია, უკვე მარტია, მაგრამ ჯერ კიდევ ცივა და გაზის გადაკეტვის პერსპექტივა უფრო მძიმე ალტერნატივაა, ვიდრე პუტინის მიერ ჯერ ყირიმის, ხოლო შემდეგ აღმოსავლეთ უკრაინის დაკავება… ასეა?
იმედია, მიუნხენის მეორე სამარცხვინო შეთანხმებას არ ვიხილავთ! თუმცა, ჯერჯერობით პერსპექტივა საკმაოდ არაოპტიმისტურია… 😦
გუშინ აშშ-ის სახელმწიფო მდივანმა ჯონ კერიმ აღშფოთებულმა განაცხადა, რასაც რუსეთი აკეთებს, ეს არის 21-ე საუკუნეში მე-19 საუკუნის დაპყრობითი ტაქტიკის და მეთოდების გამოყენება, და ეს დაუშვებელიაო!..
ბატონებო და ქალბატონებო!
მოვიდა დრო, ანახოთ მე-19 საუკუნის უკვე მრავალჯერ ნიღაბჩამოხსნილ აგრესორს, როგორ მოსვამთ თავის ადგილზე 21-ე საუკუნის ნატიფი დიპლომატიური მეთოდებით! (და ეს შეუძლებელი მართლაც არაა!)
მაგრამ თუ ამას ვერ ანახებთ, თქვენი მჭერმეტყველების ფასი გახვრეტილი ცენტი იქნება.
რა თქმა უნდა, მშვიდობის დამყარება სჯობს ომს და სისხლისღვრას. ნამდვილად არ მივეკუთვნები იმათ, ვისაც თქვენგან მესამე მსოფლიო ომის დაწყება „ეიმედებოდა“…
მაგრამ თუ ამ მშვიდობის მისაღწევად მტაცებლისთვის რიგრიგობით თქვენი მეზობლების ბარტყების გადაყრის ტაქტიკა იგულისხმება, არ დაგავიწყდეთ, რომ ყოველი ახალი მეზობლის გაწირვა რიგში თქვენც სულ უფრო წინა პოზიციაზე გწევთ.
რადგან მტაცებლის მადა ჭამაში მოდის,!.. და მერე როგორ მოდის…
რამდენიმე დღეში ალბათ პუტინი ყირიმზე სრულ კონტროლს დაამყარებს და ცინიკური ღიმილით მსოფლიოს კიდევ ერთ სილას გააწნის…
რა თქმა უნდა, ეს არ იქნება საბოლოო დამარცხება.
დამარცხება ის იქნება, თუ თქვენ ამას შეშფოთებით, მაგრამ მაინც ელეგანტურად შეეგუებით…
მაშინ გამოვა, ჯობდა, უკრაინელებისათვის ტყუილი იმედები არ მიგეცათ…
სოლომონის ფიქრები 